Δεκαπενταύγουστος: Η Κοίμηση και Μετάσταση της Θεοτόκου, η μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας και του Έθνους, το «Πάσχα του καλοκαιριού». Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και μια εκκλησία είναι αφιερωμένη στη χάρη Της. Η Παναγιά η Μεγαλόχαρη, η Κυρά, η Τσαμπίκα, η Καθολική, η Βρεφοκρατούσα, η Ελεούσα, η Θαλασσινή, η Φανερωμένη, η Οδηγήτρια, η Γλυκοφιλούσα, η Γαλατούσα, η Μεγαλομάτα, η Θρηνούσα η Εκατονταπυλιανή, η Γιάτρισσα, η Μυρτιδιώτισσα, του Σουμελά, η Πολίτισσα, και χιλιάδες άλλα προσωνύμια που Της έδωσε ο λαός μας!
Το «Αχ, Παναγιά μου» του λαού μας, είναι η πιο σπαρακτική και περιεκτική προσευχή που ακούστηκε ποτέ σ΄ αυτόν τον τόπο. Το ιερό πρόσωπό Της έχει εμπνεύσει τόσο βυζαντινούς υμνωδούς που Την εγκωμιάζουν όσο και Νεοέλληνες ποιητές αλλά και πολλούς εκπροσώπους της τέχνης, της ζωγραφικής, της πεζογραφίας, της ποίησης, της μουσικής. 
Άγνωστος Γάλλος καλλιτέχνης – Μαρμάρινο γλυπτό
«Έλα Κυρά και Παναγιά, με τ’ αναμμένα σου κεριά. Δώσε το φως το δυνατό στον Ήλιο και στο Θάνατο», αναφέρεται στα «Ρω του Έρωτα» του 20ού αι. από τον Οδυσσέα Ελύτη.
Σήμερα, που γιορτάζουμε το «Πάσχα του καλοκαιριού», οι πιστοί πανηγυρίζουν γιατί η Κοίμηση της Θεοτόκου δεν είναι πένθιμο γεγονός για τον λαό, επειδή η Παναγία «μετέστη προς την ζωήν».
Αυτές τις ημέρες το χωριό μας γέμισε από κόσμο που ήρθε να γιορτάσει αυτή την ημέρα. Τα σπίτια όλα άνοιξαν και μικροί μεγάλοι κυκλοφορούν παντού. Ευχάριστες εικόνες που μας ενθαρρύνουν και μας ενώνουν.
Μεγάλη ήταν και η προσέλευση στην εκκλησία του χωριού μας τον Άγιο Δημήτριο. Έγινε αρτοκλασία από τις οικογένειες των Χρήστου και Βασίλη Ι. Λαμπρόπουλου καθώς και από την οικογένεια της Μαρίας Καλεσίου.
ΧΡΟΝΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
