Στην Ελλάδα οι πρώτες δημοτικές εκλογές έγιναν το 1834 στο νομό Αργολιδοκορινθίας, ενώ στην Αθήνα έγιναν από τις 15 έως τις 20 Μαρτίου 1835 όπου δήμαρχος αναδείχθηκε ο φιλοκυβερνητικός Ανάργυρος Πετράκης, γόνος οικογένειας γαιοκτημόνων από την Αρκαδία. Στον Πειραιά οι εκλογές έγιναν αργότερα (14 Δεκεμβρίου 1835) και δήμαρχος αναδείχθηκε ο Υδραίος αγωνιστής του ’21 και έμπορος Κυριάκος Σερφιώτης.
Ο ρόλος της κεντρικής διοίκησης περιορίστηκε και η οργάνωση των τοπικών κοινωνιών ανατέθηκε στη διοικητικά οργανωμένη έκφρασή τους, είτε ονομάζονται δήμοι είτε νομαρχίες. Ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι κατεξοχήν δημοκρατικός. Μοιραία, λοιπόν, πέρασε τις ταλαιπωρίες που γνώρισε το πολίτευμα. Έγινε στόχος αυταρχικών και δικτατορικών καθεστώτων. Δεν είναι λίγοι οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί του που διώχθηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, απολύθηκαν από τις θέσεις τους, επειδή δεν ήταν αρεστοί στην εξουσία.
Γυναίκες ψήφισαν για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές της 11ης Φεβρουαρίου 1934. Αλλά αυτό έγινε σε περιορισμένη κλίμακα, αφού το εκλογικό δικαίωμα δόθηκε μόνο σε όσες είχαν συμπληρώσει τα 30 χρόνια και γνώριζαν ανάγνωση και γραφή. Υπήρχε ακόμα μεγάλη προκατάληψη. Οι κυρίες που προσήλθαν στις κάλπες ήταν λίγες έως ελάχιστες. Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν είκοσι χρόνια από τότε για να αναγνωριστεί στις γυναίκες το δικαίωμα συμμετοχής στις βουλευτικές εκλογές.
Η γελοιογραφία αυτή του Φωκίωνα Δημητριάδη δημοσιεύτηκε στο Βήμα ανήμερα των εκλογών του 1956, δηλαδή στις 19 Φεβρουαρίου. Όπως και σε πολλές άλλες γελοιογραφίες του, ο Δημητριάδης παρουσιάζει τον κυρίαρχο λαό με την εθνική ενδυμασία, φουστανέλα, φέσι και τσαρούχι, να κοιτάζει με αυταρέσκεια και κάπως αφυψηλού τους πολιτικούς αρχηγούς. Αφού εκείνοι μίλησαν κατά την προεκλογική εκστρατεία, τώρα είναι σειρά του «κυρίαρχου της ημέρας» να μιλήσει.
Άλλη μία γελοιογραφία του μεγάλου Φωκίωνα Δημητριάδη. Δημοσιεύτηκε στο Βήμα στις 11 Μαΐου 1958 ημέρα εκλογών. Προσωποποιεί και πάλι τον ελληνικό λαό παρουσιάζοντάς τον να φοράει φουστανέλα και τσαρούχια. Εδώ ο Λαός είναι ξαπλωμένος στις μαξιλάρες ενός πολυτελέστατου κουρείου, ενώ οι πολιτικοί αρχηγοί, με τις άσπρες μπλούζες της δουλειάς, τον υπηρετούν.