Γιαγιά, βάλε και άνθη νερατζιάς
Σήμερα θέλω παραμύθι γι’ αγάπη, γιαγιά∙
μόνο γι’ αγάπη
και…-μην ξεχάσεις-
βάλε και άνθη νεραντζιάς μέσα.
Θέλω πολλή μοσκοβολιά από άνθη νεραντζιάς.
Βάλε και νύχτα με ανήσυχα άστρα.
Βάλε και σιωπή, πολλή σιωπή,
φορτωμένη με χτυποκάρδια.
Βάλε μέσα και δάκρυα
-όχι, μη βάζεις δάκρυα-
βάλε μέσα φιλιά.
Πρόσεξε όμως να μην πονάνε
γιατί είναι πολύ απαλό το στόμα της.
Έτσι γιαγιά;
Λοιπόν… Καληνύχτα.
ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ
Σήμερα 28η Μαρτίου γιορτάζεται η ημέρα της γιαγιάς. Της γυναίκας που μεγαλώνει τουλάχιστον δύο γενιές και φροντίζει ανιδιοτελώς για όλους στην οικογένεια. Αναγνωρίζουμε την πολύτιμη προσφορά και αγάπη που τόσο απλόχερα δίνουν κάθε μέρα στα παιδιά και τα παιδιά των παιδιών τους όλες εκείνες οι μαγικές γιαγιάδες που κάνουν τα πάντα γιατί οι γονείς, τα παιδιά τους, δουλεύουν. Οι γιαγιάδες που δεν χαλούν χατίρι, που δεν παραπονιούνται σχεδόν ποτέ, που αγωνιούν διπλά, που θυσιάζονται για τα πάντα. Οι γιαγιάδες και οι παππούδες των παιδικών μας χρόνων, που δεν μπορεί κανένας να τους αντικαταστήσει.
Εκείνα τα πολύ τρυφερά και συχνά ρυτιδιασμένα χέρια που ήταν και είναι πάντα εκεί. Στο σπίτι, στα κάγκελα του σχολείου, στις χαρές, στις λύπες, στις αγκαλιές που δεν προλαβαίνουν οι γονείς. Οι γιαγιάδες οι αγαπημένες των βιβλίων, της ψυχής των παραμυθιών, της περιπέτειας, των παιδικών μας χρόνων.
Είναι ο φύλακας άγγελος των παιδιών, το αποκούμπι τους στις ατελείωτες ώρες απουσίας των γονιών. Είναι η δύο φορές μαμά, η σούπερ γιαγιά που δεν κουράζεται ποτέ.
Τώρα ήρθε η στιγμή να στηρίξουμε, να προστατέψουμε κι εμείς τους ανθρώπους αυτούς που έχουν γίνει πια ευάλωτοι και μας χρειάζονται. Να μείνουν στο σπίτι και να τους δείξουμε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μας προσφέροντάς τους τις υπηρεσίες μας για όλα όσα τους είναι απαραίτητα. Να μεγαλώσουμε κι εμείς τώρα τον παππού και τη γιαγιά μας.
