Αύριο Κυριακή 04/03/2018 και ώρα 12:00 το μεσημέρι στη Ζώνη, αποχαιρετούμε για πάντα έναν ακόμα μόνιμο κάτοικο του Χωριού μας. Έναν καλό φίλο, έναν ξεχωριστό άνθρωπο.
Τον Γιώργο Νικ. Κάλεσιο τον γνωστό σε όλους μας ΓΙΩΡΓΑΤΣΕΑ. Στα 61 του χρόνια, εντελώς ξαφνικά και απρόβλεπτα άφησε σε όλους μας μια πίκρα, ένα κενό στα αδέλφια, τα ανίψια τους συγγενείς αλλά και σε όλους τους φίλους και γνωστούς.
Έναν άνθρωπο ανεξάρτητο, που έφυγε όπως ακριβώς έζησε σε όλη του τη ζωή. Όρθιος, περήφανος και αξιοπρεπής. Έναν ακέραιο ,ιδιόμορφο χαρακτήρα που δεν θα ξεχάσουμε….
Καλή ανάπαυση καλέ φίλε. Θα σε θυμόμαστε με αγάπη…
Το Δ.Σ.
Έγραψαν για τον Γεωργατσέα
Στον φίλο μου το Γιώργη
Ένας φίλος καρδιακός έφυγε για ταξίδι
Λεβέντικα, θαρρετά έφυγε απ’ τη ζήση.
Γιώργη μου σε ζήλεψε τη λεβεντιά ο χάρος
Γι’ αυτό και δεν σου πάλεψε, του έλλειψε το θάρρος.
Όρθωσες ανάστημα για το στερνό ταξίδι,
Απ ’όλους το τίμημα εσένα σου αξίζει.
Πάντα είσουνα αγνός σαν καθάριος ουρανός
Εσύ πρώτος εργάτης της ζήσης αγωγιάτης.
Γιώργη φίλε καρδιακέ, στέλνω φιλί για σένα
Μ’ έναν κόκκινο ανθό από καρδιά βγαλμένα.
03/02/2018
Η λ ί α ς Λ α μ π ρ ό π ο υ λ ο ς
Στον φίλο μου………
ΦΙΛΕ,
Διάλεξες να μας αποχαιρετίσεις όπως ακριβώς έζησες. Περήφανα και ασυμβίβαστα. Να μην υποχρεωθείς σε κανέναν να μην χάσεις την αξιοπρέπειά σου κι ας ήταν για εμάς ένα σοκαριστικό, δυσάρεστο ξάφνιασμα.
Ήσουνα η χαρακτηριστική φιγούρα που δεν περνούσε απαρατήρητη, ένας ξεχωριστός άνθρωπος με κέφι, δοτικότητα, ντομπροσύνη.
Το σπίτι σου ήταν πάντα ανοιχτό για όλους που επίμονα έπρεπε να κεράσεις και να περιποιηθείς. Θα μου μείνουν αξέχαστα τα γλέντια σου, οι “γουρουνοχαρές”, οι χοροί και τα φαγοπότια που απλόχερα πρόσφερες , χωρίς να περιμένεις κανένα αντάλλαγμα, καμιά επιβράβευση.
Καμάρωνες που σε όλη την επαγγελματική σου σταδιοδρομία δεν πήρες ούτε μία μέρα αναρρωτική άδεια. Όχι μόνο γιατί δεν αρρώστησες, αλλά κυρίως γιατί δεν προσπάθησες να ξεγελάσεις κανέναν όπως έλεγες.
Φίλε Γιώργη…. Θα μου λείψεις πραγματικά, θα μου λείψουν οι φωνές σου, αυτός ο αναρχοαυτόνομος τρόπος που μιλούσες, που απαξίωνες τα υλικά αγαθά, που υποστήριζες φανατικά τις ιδιαίτερες απόψεις σου.
Γι’ αυτό από μικρό όλοι σε φώναζαν όχι Γιώργη, αλλά ΓΙΩΡΓΑΤΣΕΑ.
Στα νιάτα μας κυνηγούσαμε πάντα μαζί. Ήσουνα μεγάλος κυνηγός και δεινός σκοπευτής. Δεν μπόρεσα ποτέ να σε φτάσω. Υποσχεθήκαμε πως όποιος “μείνει πίσω” θ’ αδειάζει την καραμπίνα του στον αέρα για να χαιρετίσει τον άλλο στην αρχή και τέλος της κυνηγετικής περιόδου.
Θα τηρήσω την υπόσχεσή μας.
Καλά κυνήγια
Ο φίλος σου Θανάσης
Ζώνη, 03/03/2018