Εχθές 30 Μαρτίου 2020 έφυγε από κοντά μας ο Μανώλης Γλέζος αγωνιστής της Δημοκρατίας και σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης. Ένας γενναίος άνθρωπος, σύμβολο της αντίστασης κατά του ναζισμού, ένας ασυμβίβαστος υπερασπιστής της κοινωνικής δικαιοσύνης.Γενναίος, όρθιος, μαχόμενος μέχρι την τελευταία στιγμή, ο Μανώλης Γλέζος έφτασε στο τέλος μιας μοναδικής διαδρομής κι έμεινε στην ιστορία σαν ένα σύμβολο της αντίστασης των λαών στην ναζιστική κατοχή της Ευρώπης. Αναπτέρωσε το ηθικό λαών και ηγεσιών που μάχονταν ενάντια στον Χίτλερ. «Ο Γλέζος είναι ο πρώτος παρτιζάνος της Ευρώπης» είπε ο Ντε Γκολ, αρχηγός της Γαλλικής αντίστασης.
Λόγια του Μανώλη Γλέζου:
Το 2017 αποκάλυψε σε διεθνές συνέδριο το μυστικό της μακροζωίας, λέγοντας πως ζούσε και για τους συντρόφους του που χάθηκαν. «Γι’ αυτούς που δεν υπάρχουν πια. Πριν από κάθε μάχη μαζευόμαστε και κουβεντιάζαμε. Και λέγαμε: Εάν εσύ ζεις, μη με ξεχάσεις. Εάν εσένα δε σε βρει το βόλι, όταν συναντάς τους ανθρώπους στο δρόμο, θα λες καλημέρα κι από μένα. Κι όταν πίνεις κρασί θα πίνεις κρασί κι από μένα. Κι όταν ακούς τον παφλασμό των κυμάτων, θα τον ακούς και για μένα. Κι όταν ακούς τον άνεμο, να περνάει μέσα από τα φύλλα, κι ακούς το θρόισμα του ανέμου, θα το ακούς και για μένα. Κι όταν χορεύεις, θα χορεύεις και για μένα! Μπορώ να ξεχάσω αυτόν τον κόσμο, είναι δυνατόν;»
«Το στερητικό «α» μαζί με τη «λήθη», δηλαδή τη λησμονιά, κάνουν την «αλήθεια». Τι είναι δηλαδή η αλήθεια; Η κατάργηση της λήθης. Μπορούμε εμείς να λησμονήσουμε το παρελθόν; Αποκλείεται. Όποιος λησμονήσει το παρελθόν χάνεται και δεν έχει μέλλον».
«Η πιο έντονη ανάμνηση της ζωής μου, είναι η μάνα μου. Με ρωτάνε διαρκώς για τη σημαία. Εγώ όμως, ακόμα κι από την ιστορία της σημαίας, θυμάμαι τη μάνα μου» ανέφερε χαρακτηριστικά. Όταν γυρίζαμε εκείνη την ημέρα στα σπίτια μας, η ώρα ήταν περασμένη, μετά τα μεσάνυχτα. Πάω στο σπίτι και βλέπω τη μάνα μου […] Με περίμενε. Την πλησιάζω και της λέω, «Μάνα!». Σηκώνεται απότομα, με πιάνει από τον λαιμό, με πάει στην κουζίνα για να μην ακούσουν οι άλλοι και ξυπνήσουν και μου λέει «Πού ήσουν;».
Τότε εγώ ανοίγω το σακάκι και της δείχνω το κομμάτι της σβάστικας που είχαμε κόψει. Με αγκαλιάζει, με φιλάει και μου λέει, «Πήγαινε κοιμήσου».
Φιλοσοφία του: «Όλα είναι μπορετά, ακόμα και τα πιο ακατόρθωτα. Αρκεί να το θελήσεις και να το αποφασίσεις»
Γνωμικό του: «Καλύτερα να πεθαίνεις για τις ιδέες σου παρά να ζεις για το τίποτα»
«Γνωρίζουμε ότι οι σκέψεις των ανθρώπων που τον γνώρισαν (…) τον συντροφεύουν», αναφέρει η ανακοίνωση της οικογένειάς του.
Στον φίλο Μανώλη
Φίλε Μανώλη λυπάμαι που δεν μπορώ να έρθω
Με κόκκινο γαρούφαλλο να σ’ αποχαιρετίσω
Μπορεί να διαφωνήσαμε σε κρίσιμα σημεία
Με σεβασμό τιμήσαμε γνώμης ελευθερία
Πολλοί εκμεταλλεύτηκαν δική σου ιστορία
Το είδωλό σου ήθελαν χωρίς την παρουσία
Του ενεργού αγωνιστή του λεύτερου ανθρώπου
Με θέληση αδάμαστη στην προκοπή του τόπου
Τώρα τα μυξοκλάματα που ρίχνουν οι τζουτζέδες
Για τα χειροκροτήματα το κάνουν οι λελέδες.
Ηλίας Λαμπρόπουλος – 30/03/2020