Όποιος σπέρνει τον Οκτώβρη, έχει οκτώ σειρές στ’ αλώνι.
Πολλά είναι τα ονόματα που συνοδεύουν αυτόν τον μήνα: Αηδημητριάτης από τη μεγάλη γιορτή του Αγίου Δημητρίου που αποτελεί το ορόσημο του χειμώνα.
Σπαρτής ή Σπαρτάς ή Σποριάς γιατί σπέρνουμε πολλά στις μέρες του και είναι η βασική γεωργική ασχολία.
Παχνιστής γιατί καλύπτονται από πάχνη οι αγροί
Μπρουμάρης δηλαδή ομιχλώδης και σκοτεινός.
Τρυγομηνάς (από τον τρύγο) τον ονομάζουν οι Έλληνες του Πόντου. Νειαστής (αρχ.): με πολλά οργώματα (νεάω = οργώνω χέρσα γη).
Πολλά όμως και τα ποιήματα αλλά και τα λόγια που έχουν πει για τον Οκτώβρη.
Με γιασεμάκι χιώτικο, λευκό χρυσανθεμάκι
Οκτώβρης ήρθε κι άνοιξε του κήπου το πορτάκι
τα μάτια είχε χαμηλά, σεμνά και λυπημένα
και κάτω από τα βλέφαρα δυο σύννεφα κρυμμένα. Ηλία Κατσούλη.
«….Τώρα που τέλειωσε το καλοκαίρι, τώρα που μπαίνει ο μην Οκτώβρης, σαν αυτοκράτωρ με πορφύρα, και πέφτουν οι βροχές του φθινοπώρου, και αναπνέω την μυρωδιά της μουσκεμένης γης, σκεπτόμενος…» Ανδρέας Εμπειρίκος – Οκτάνα (απόσπασμα)
«Ο Οκτώβριος είναι μια συμφωνία μονιμότητας και αλλαγής.»
Bonaro W. Overstreet
Το ημερολόγιο θα δείχνει Οκτώβριο – με τα μαραμένα φύλλα και τις εξεγέρσεις.»
Tάσος Λειβαδίτης