Ντελακρουά “Δεν υπάρχει τέχνη χωρίς ποίηση”»…
Ποίηση!!! Η αρχαιότερη τέχνη έκφρασης του ωραίου. Λέξεις υφασμένες μεταξύ τους που σχηματίζουν εικόνες, έχουν ρυθμό, κρύβουν μελωδίες, εκφράζοντας τη χαρά της ζωής!! Στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO, τον Οκτώβρη του 1999, η 21η Μαρτίου κηρύχτηκε η Παγκόσμια μέρα της Ποίησης.
Τρέχανε σαν άλογα οι σκέψεις μία νύχτα
ατίθασα, βαρβάτα, η χαίτη τους χωρίστρα.
Πώς να τις γαληνέψω και πώς να τις μερώσω
σκέψη αν χαλινέψω, εγώ θα μετανιώσω.
Με λένε ξεδιάντροπο, λέω ότι σκέφτομαι
με λένε αμόρφωτο, γράφω τι αισθάνομαι.
Δεν λικνίζω τ’ αφάλι να φανώ αρεστός
ούτε ξύνω κεφάλι να με πάρεις για σοφό.
Με κρίνεις και σε κρίνω, με μισείς δεν σε μισώ
πρόσεξε μην με θίξεις, τότε θεριό θα γινώ.
Σαν άλογα τρέχουνε οι σκέψεις μες την νύχτα
τ’ άστρα όταν φέγγουνε τους λέω καληνύχτα.
Παίρνω πένα και χαρτί και η Ηώ ροδίζει
ακούω ένα γατί μικρό να νιαουρίζει.
Σκέφτομαι πόσα παιδιά απόψε να χαθήκαν
σε θάλασσα και στεριά με όνειρα θαφτήκαν.
Ήλιος βγήκε στο βουνό άστεγους ανασταίνει
η πόλη βρήκε ρυθμό, τίποτα δε συμβαίνει.
Κυλάνε όλα γοργά που μάτι δεν τα βλέπει
σαν ευνούχα άλογα βλέπω κόσμο να τρέχει.
Όλοι είναι βιαστικοί τρέχουνε να προλάβουν
έτσι φεύγει η ζωή δίχως να καταλάβουν.
Έζησαν ή πέρασαν από αυτή τη ζήση
γρήγορα τους γέρασαν δουλείας παραδείσοι.
Ηλίας Λαμπρόπουλος – 21/03/2018
“Εἰς σέ προστρέχω Τέχνη τῆς Ποιήσεως,
πού κάπως ξέρεις ἀπό φάρμακα·
νάρκης του άλγους δοκιμές, εν Φαντασία και Λόγω”. Κωνσταντίνος Καβάφης
Σε περιμένω παντού – Τάσος Λειβαδίτης
Την αγάπη μας αύριο θα τη διαβάζουν
τα παιδιά στα σχολικά βιβλία,
πλάι στα ονόματα των άστρων
και τα καθήκοντα των συντρόφων.
Αν μου χάριζαν όλη την αιωνιότητα χωρίς εσένα
θα προτιμούσα μια μικρή στιγμή πλάι σου.
Θα θυμάμαι πάντα τα μάτια σου, φλογερά και μεγάλα
σα δυο νύχτες έρωτα μες στον εμφύλιο πόλεμο.
Α! ναι, ξέχασα να σου πω,
πως τα στάχυα είναι χρυσά κι απέραντα
Γιατί σ’ αγαπώ. 
