“Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα, σήμερα όλοι χλίβουνται και τα βουνά λυπούνται. Σήμερα βάλανε βουλή οι άνομοι οι Εβραίοι.Οι άνομοι και τα σκυλιά, οι τρισκαταραμένοι, για να σταυρώσουν το Χριστό το μέγα Βασιλέα………………» Αυτά λέει ο θρήνος της Μεγάλης Παρασκευής. Σε όλο τον Μοριά, την ημέρα αυτή δεν ανάβουν φωτιά, ούτε βάζουν μπουκιά στο στόμα τους. Μάλιστα πολλοί βάζουν σ’ ένα ποτήρι ξύδι και ρίχνουν μέσα λίγη αράχνη και πίνουν τρεις γουλιές, συμμετέχοντας μ’ αυτό τον τρόπο στα πάθη του Χριστού, γιατί έτσι ποτίσανε κι Αυτόν. Το βράδυ, σαν περιφέρουνε τον Επιτάφιο στους δρόμους του χωριού, η νοικοκυρά καίει στην πόρτα του σπιτιού της μοσχολίβανο και κεριά. Όταν ο επιτάφιος μετά την περιφορά του επιστρέψει στην εκκλησία, τον κρατούν μπροστά στην πόρτα έτσι που όλοι οι πιστοί να περάσουν από κάτω. Όταν τελειώσει η τελετή, οι πιστοί αφού προσκυνήσουν παίρνουν ένα λουλουδάκι για το σπίτι όπου το φυλάνε στο εικόνισμα σαν φυλαχτό, κι άμα αρρωστήσει κανένα παιδάκι το λιβανίζουν με αυτό για να γιάνει.
Ιωάννης Ασημακόπουλος – Λαογραφικά Πελοποννήσου