8 Μαρτίου του 1857 εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, ζητούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και δικαίωμα ψήφου. Από τότε έχουν γίνει μεγάλα και σπουδαία βήματα. Ενώ κάποτε οι γυναίκες δεν μπορούσαν να ψηφίσουν, τώρα ηγούνται χωρών. Ενώ κάποτε απαγορευόταν να εργαστούν, τώρα διαχειρίζονται εταιρείες. Σχεδόν σε όλο τον Δυτικό κόσμο οι γυναίκες έχουν δικαιώματα που οι παλαιότερες γενεές θα μπορούσαν μόνο να ονειρευτούν. Ακόμα όμως δεν υπάρχει πλήρης ισότητα. Δυστυχώς, η πλειονότητα των γυναικών ανά τον κόσμο δεν είναι τόσο κοντά στον στόχο.
Η Διεθνής Ημέρα Γυναικών είναι ένα κάλεσμα για δράση. Δράση για να σταθούμε στο πλευρό των γυναικών που διεκδικούν τα θεμελιώδη δικαιώματά τους με μεγάλο προσωπικό κόστος. Δράση για την ενίσχυση της προστασίας από τη σεξουαλική εκμετάλλευση και κακοποίηση. Δράση για την επιτάχυνση της πλήρους συμμετοχής και ηγεσίας των γυναικών. Είναι µία μέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας και την αξιολόγηση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία. Ας ελπίσουμε, λοιπόν, πως κάποια μέρα οι γυναίκες θα αντιμετωπιστούν σε κάθε γωνία της γης µε σεβασμό, ισότητα και καλύτερες συνθήκες ζωής, όπως δηλαδή αξίζει σε µία σύζυγο, εργαζόμενη γυναίκα και μητέρα. Είναι υπενθύμιση της κοινή μας συνείδησης για τη θέση των γυναικών στην Ελλάδα και τον κόσμο σήμερα. Για τις γυναικοκτονίες και τα συνεχή περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Για τους βιασμούς ανήλικων κοριτσιών από συμμορίες και μέλη των οικογενειών τους. Για την ένοχη σιωπή των γύρω, του περιβάλλοντος, της τοπικής κοινωνίας για τη βία και την εκμετάλλευση. 
Ο αγώνας των γυναικών σήμερα είναι πολύπλοκος και συνεχής. Σαφώς και έχει νίκες. Στη θέση των γυναικών στη δημόσια ζωή, τις επιστήμες, στις σπουδές, στην αγορά εργασίας, κυρίως στην αντίληψη αναζήτησης υγιών σχέσεων, στην καταγγελία της βίας και της εκμετάλλευσης. Τα νέα κορίτσια έχουν την ανάγκη να χτίσουν τις δικές τους προσωπικότητες, να αγαπήσουν τους εαυτούς τους, να κυνηγήσουν τα όνειρα τους. Δεν ζούμε σε κουκλόσπιτα ή σε συνθήκες χλιδής. Πατάμε δυνατά στη γη, αγαπούμε τα λάθη, τις ήττες μας, τα όνειρα μας.
Γιατί η 8 Μαρτίου, δεν είναι γιορτή. Είναι ένα κάλεσμα για δράση.